Iedereen weet wat er gebeurde toen de auto werd uitgevonden. We bouwden gewoon een koets na maar dan zonder paard ervoor. Nu lachen we ons daar kapot over maar met de Metaverse doen we weer hetzelfde.
We proberen de echte wereld na te bouwen in een virtuele omgeving, noemen het de Metaverse en denken dat we de toekomst hebben gebouwd. En ja; over 5 jaar lachen we ons weer kapot. Net zo goed als een auto niet op een koets hoeft te lijken hoeft de Metaverse niet op de echte wereld te lijken.
In digitale omgevingen gelden immers totaal andere regels. Er is geen zwaartekracht. Afstand speelt geen rol. Je kunt zijn wie je wil. Er is geen boven en er is geen onder.
We kunnen werkelijk onze creativiteit volledig inzetten om te kijken wat het beste werkt. Zonder de beperkingen van de fysieke wereld. Dat vereist natuurlijk een totaal andere manier van kijken, denken, ontwerpen, samenwerken en bouwen.
Nu verwacht je natuurlijk dat ik een betoog ga houden dat het allemaal anders moet. Dat ga ik helemaal niet doen. Het is simpelweg duidelijk dat we altijd moeten beginnen vanuit dingen die we kennen en begrijpen. Vroeg of laat komt er een enorme doorbraak waarin blijkt dat het allemaal anders kan. Je moet wel ongelooflijk ambitieus zijn om te denken dat jij degene bent die die doorbraak gaat realiseren.
Ik heb de fantasie in ieder geval niet. Maar ik zit op het puntje van mijn stoel te wachten op het moment dat we werkelijk de toekomst van het internet voor de eerste keer onder ogen krijgen.
Laat dit in ieder geval een stimulans zijn zonder oogkleppen en terugkijken met al je collega’s en vrienden na te denken over de wereld die je zou willen hebben en niet over de wereld die er nu is.
En houd deze metafoor voor ogen: een vlinder is iets anders dan een rups met vleugels.
